Παράξενο πλάσμα
.
Έλαβε χώρα στην περιοχή Υμηττός του νομού ΑΘΗΝAΝ.
Κωδικός αναφοράς: 369
Εμφάνιση πλάσματος με «στολή δύτη», που θεάθηκε να ξεπροβάλλει
από ένα ορυχείο ταλκ στον Υμηττό
Πηγή: Οι πύλες του Αλλόκοσμου. Θανάσης Βέμπος, σελ. 130
εκδόσεις Μάριος Βερέττας
Wednesday, December 2, 2009
Στοές
Στοές
Έλαβε χώρα στην περιοχή Αθήναι του νομού ΑΘΗΝAΝ.
Κωδικός αναφοράς: 251
Οι Αθηναίοι θα συνεχίσουν να αγνοούν την ύπαρξη πολλών δεκάδων
χιλιομέτρων υπόγειων στοών κάτω από τη πόλη τους, για πάντα
στοιχειωμένων από το σκοτάδι και τους αστικούς θρύλους.
Πηγή: Περιοδικό Strange, No 57, σελίδα 35. Άρθρο του Αλβέρτου
+ημητρίου-Λένας Αδαμοπούλου με τίτλο Στοιχειωμένη Ελλάδα
Έλαβε χώρα στην περιοχή Αθήναι του νομού ΑΘΗΝAΝ.
Κωδικός αναφοράς: 251
Οι Αθηναίοι θα συνεχίσουν να αγνοούν την ύπαρξη πολλών δεκάδων
χιλιομέτρων υπόγειων στοών κάτω από τη πόλη τους, για πάντα
στοιχειωμένων από το σκοτάδι και τους αστικούς θρύλους.
Πηγή: Περιοδικό Strange, No 57, σελίδα 35. Άρθρο του Αλβέρτου
+ημητρίου-Λένας Αδαμοπούλου με τίτλο Στοιχειωμένη Ελλάδα
Εφημερίδα " της 14ης Μαρτίου του 1893: " Το άκρον της οδού Σίνα
" Εφημερίδα " της 14ης Μαρτίου του 1893: " Το άκρον της οδού Σίνα
εγένετο από τινός το κέντρο μυστηριωδών λιθοβολισμών, οίτινες
αρχόμενοι από της 9ης ώρας της νυκτός διαρκούσι μέχρι του
μεσονυκτίου. Ιδίως οι οικία του Αντωνίου Τζουμάρα ένεκα των
λιθοβολισμών τούτων υπέστη σημαντικάς ζημιάς, θραυσθέντων
παντών των υαλοπινάκων της οικίας. Καταγγελθέντος του γεγονότος
εις το Ε' Αστυνομικόν τμήμα μετέβη επί τόπου ο αστυνόμος κ.
Μαρούλης μετά τινών κλητήρων αλλά αν και παρέμεινεν επ'αρκετόν
δεν ηδυνήθει να αντιληφθεί πόθεν έρχονται οι λίθοι. Την προχθεσινή
δε νύκτα ολόκληρη η οδός Σινά ήτο ανάστατος εκ των ως βροχή
ριπτόμενων πετρών ".
Πηγή: Οι Πύλες του Αλλόκοσμου, Θανάσης Βέμπος, Εκδόσεις
εγένετο από τινός το κέντρο μυστηριωδών λιθοβολισμών, οίτινες
αρχόμενοι από της 9ης ώρας της νυκτός διαρκούσι μέχρι του
μεσονυκτίου. Ιδίως οι οικία του Αντωνίου Τζουμάρα ένεκα των
λιθοβολισμών τούτων υπέστη σημαντικάς ζημιάς, θραυσθέντων
παντών των υαλοπινάκων της οικίας. Καταγγελθέντος του γεγονότος
εις το Ε' Αστυνομικόν τμήμα μετέβη επί τόπου ο αστυνόμος κ.
Μαρούλης μετά τινών κλητήρων αλλά αν και παρέμεινεν επ'αρκετόν
δεν ηδυνήθει να αντιληφθεί πόθεν έρχονται οι λίθοι. Την προχθεσινή
δε νύκτα ολόκληρη η οδός Σινά ήτο ανάστατος εκ των ως βροχή
ριπτόμενων πετρών ".
Πηγή: Οι Πύλες του Αλλόκοσμου, Θανάσης Βέμπος, Εκδόσεις
Εξορκισμός φοιτητή από τον Παϊσιο
Θυμάστε κι εκείνον τον φοιτητή που είχε έρθει εδώ παλιά; «Έχω μέσα μου
δαιμόνιο, μου έλεγε, και με τυραννάει πολύ. Περνάω μαρτύριο από τον
δαίμονα, γιατί με αναγκάζει να λέω και αισχρά. Έχω φθάσει σε απελπισία.
Αισθάνομαι να με πιέζει μέσα μου, να με σφίγγει πότε εδώ και πότε εκεί»,
και ο καημένος έδειχνε την κοιλιά του, το στήθος, τα πλευρά, τα χέρια.
Επειδή ήταν πολύ ευαίσθητος, για να μην τον πληγώσω και για να τον
παρηγορήσω, του είπα: «Κοίταξε, δεν έχεις μέσα σου δαιμόνιο μια εξωτερική
δαιμονική επίδραση είναι επάνω σου». Όταν πήγαμε στην εκκλησία, είπα
στις αδερφές που ήταν εκεί να κάνουν ευχή για το δυστυχισμένο πλάσμα του
Θεού, κι εγώ πήρα από το Ιερό ένα τεμάχιο αγίου Λειψάνου του Αγίου
Αρσενίου, τον πλησίασα και τον ξαναρώτησα: «Σε ποιο σημείο σε πιέζει και
σε βασανίζει ο δαίμονας; Που νομίζεις ότι βρίσκεται;». μου έδειξε τότε τα
πλευρά του. «Που, εδώ;», τον ρώτησα και ακούμπησα επάνω την χούφτα μου
με το άγιο Λείψανο. Βγάζει αμέσως ένα ουρλιαχτό! «Μʼ έκαψες, μʼ
έκαψες! +εν φεύγω…ω…ω! +εν φεύγω!». Φώναζε, έβριζε, έλεγε αισχρά.
Τότε άρχισα μέσα μου να λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Κύριε Ιησού Χριστέ,
διώξε το ακάθαρτο πνεύμα από το πλάσμα Σου», και να τον σταυρώνω με το
ιερό Λείψανο. Αυτό γινόταν επί είκοσι λεπτά. Ύστερα ο δαίμονας τον
σπάραξε, τον έριξε κάτω. Έκανε τούμπες. Το κουστούμι του έγινε μεσʼ στις
σκόνες. Τον σηκώσαμε όρθιο. Έτρεμε ολόκληρος και έκανε έντονες
σπασμωδικές κινήσεις. Πιάστηκε από το τέμπλο, για να στηριχθεί. Από τα
χέρια του έτρεχε κρύος ιδρώτας, όπως είναι η δροσιά στα χορτάρια. Σε λίγο
έφυγε ο δαίμονας και ηρέμησε. Έγινε καλά και τώρα είναι μια χαρά.
Πηγή:
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/apokryfismos/mavres_dynameis.htm
δαιμόνιο, μου έλεγε, και με τυραννάει πολύ. Περνάω μαρτύριο από τον
δαίμονα, γιατί με αναγκάζει να λέω και αισχρά. Έχω φθάσει σε απελπισία.
Αισθάνομαι να με πιέζει μέσα μου, να με σφίγγει πότε εδώ και πότε εκεί»,
και ο καημένος έδειχνε την κοιλιά του, το στήθος, τα πλευρά, τα χέρια.
Επειδή ήταν πολύ ευαίσθητος, για να μην τον πληγώσω και για να τον
παρηγορήσω, του είπα: «Κοίταξε, δεν έχεις μέσα σου δαιμόνιο μια εξωτερική
δαιμονική επίδραση είναι επάνω σου». Όταν πήγαμε στην εκκλησία, είπα
στις αδερφές που ήταν εκεί να κάνουν ευχή για το δυστυχισμένο πλάσμα του
Θεού, κι εγώ πήρα από το Ιερό ένα τεμάχιο αγίου Λειψάνου του Αγίου
Αρσενίου, τον πλησίασα και τον ξαναρώτησα: «Σε ποιο σημείο σε πιέζει και
σε βασανίζει ο δαίμονας; Που νομίζεις ότι βρίσκεται;». μου έδειξε τότε τα
πλευρά του. «Που, εδώ;», τον ρώτησα και ακούμπησα επάνω την χούφτα μου
με το άγιο Λείψανο. Βγάζει αμέσως ένα ουρλιαχτό! «Μʼ έκαψες, μʼ
έκαψες! +εν φεύγω…ω…ω! +εν φεύγω!». Φώναζε, έβριζε, έλεγε αισχρά.
Τότε άρχισα μέσα μου να λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Κύριε Ιησού Χριστέ,
διώξε το ακάθαρτο πνεύμα από το πλάσμα Σου», και να τον σταυρώνω με το
ιερό Λείψανο. Αυτό γινόταν επί είκοσι λεπτά. Ύστερα ο δαίμονας τον
σπάραξε, τον έριξε κάτω. Έκανε τούμπες. Το κουστούμι του έγινε μεσʼ στις
σκόνες. Τον σηκώσαμε όρθιο. Έτρεμε ολόκληρος και έκανε έντονες
σπασμωδικές κινήσεις. Πιάστηκε από το τέμπλο, για να στηριχθεί. Από τα
χέρια του έτρεχε κρύος ιδρώτας, όπως είναι η δροσιά στα χορτάρια. Σε λίγο
έφυγε ο δαίμονας και ηρέμησε. Έγινε καλά και τώρα είναι μια χαρά.
Πηγή:
http://www.oodegr.com/oode/asynithista/apokryfismos/mavres_dynameis.htm
Η τηλεπαθητικές ικανότητες του Παίσιου
Η τηλεπαθητικές ικανότητες του Παίσιου
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Πρώτη πληροφορία μου για τον Γέροντα ήλθε μία Κυριακή, στην εκκλησία τής
Αγίας Αικατερίνης στην Αθήνα, πού είναι μετόχι τής Μονής Σινά. Μετά το τέλος
τής ακολουθίας με περίμενε έξω, ο συνταξιούχος σήμερα Αρεοπαγίτης
Εμμανουηλίδης, πρόεδρος τότε τού συλλόγου των +ικαστών και Εισαγγελέων "
Φίλων τού Αγίου Όρους " . Μου μετέφερε τις ευχές και την ευλογία τού Γέροντα
για τον αγώνα πού έκανα τότε γιά νά αποδειχτεί ή Ελληνικότητα τής Μακεδονίας.
Συζητώντας, μού ανέφερε μάλιστα ένα περιστατικά, εκ τών οποίων τό ένα είχε
συμβεί μπροστά του όταν μ΄ έναν εφέτη φίλο του είχε συναντήσει τόν Γέροντα στό
κελί του καί είχε αποκαλύψει στόν εφέτη κάποιες ιδιαίτερες σκέψεις του.
Πηγή:
http://www.rel.gr/index.php?rpage=paisios&rpage2=showkeimeno.php&link_id=16
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Πρώτη πληροφορία μου για τον Γέροντα ήλθε μία Κυριακή, στην εκκλησία τής
Αγίας Αικατερίνης στην Αθήνα, πού είναι μετόχι τής Μονής Σινά. Μετά το τέλος
τής ακολουθίας με περίμενε έξω, ο συνταξιούχος σήμερα Αρεοπαγίτης
Εμμανουηλίδης, πρόεδρος τότε τού συλλόγου των +ικαστών και Εισαγγελέων "
Φίλων τού Αγίου Όρους " . Μου μετέφερε τις ευχές και την ευλογία τού Γέροντα
για τον αγώνα πού έκανα τότε γιά νά αποδειχτεί ή Ελληνικότητα τής Μακεδονίας.
Συζητώντας, μού ανέφερε μάλιστα ένα περιστατικά, εκ τών οποίων τό ένα είχε
συμβεί μπροστά του όταν μ΄ έναν εφέτη φίλο του είχε συναντήσει τόν Γέροντα στό
κελί του καί είχε αποκαλύψει στόν εφέτη κάποιες ιδιαίτερες σκέψεις του.
Πηγή:
http://www.rel.gr/index.php?rpage=paisios&rpage2=showkeimeno.php&link_id=16
Αχνάρια γυμνών ποδιών στα χιόνια
Αχνάρια γυμνών ποδιών στα χιόνια
Έλαβε χώρα στην περιοχή Μονή Μεγίστης Λαύρας του νομού
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Ο ίδιος ο γέρων Γκαβο-Νικόλας όταν ήταν στη Λαύρα ακόμα, πήγε
για υπηρεσία προς τα μέρη του Άθωνα. Είχε χιονίσει, καθότι
χειμώνας και είχαν ασπρίσει τα πάντα. Σε όλη τη διαδρομή από
Μεγίστη Λαύρα μέχρι «Κρύα Νερά» και «Κερασιά» τα πάντα ήταν
κάτασπρα και χιονισμένα. Ούτε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας ή ζώου
μέσα στο χιονισμένο μονοπάτι. Κάπου στη διαδρομή και μετά τα
«Κρύα Νερά» προς τον Άθωνα συνάντησε ίχνη γυμνών ποδιών στα
χιόνια, πράγμα που του έκανε εντύπωση και τον έβαλε σε υποψίες ότι
κάποιος γυμνός ερημίτης κρύβεται σε αυτά τα μέρη. Άλλη φορά πάλι,
όταν ο ίδιος είχε περάσει από την ίδια περιοχή, πάλι χειμώνας και
χιόνια, συνάντησε πιο πάνω προς τα μέρη του Άθωνα πάλι ίχνη
γυμνών ποδιών στα χιόνια. Αυτή τη φορά τόσο του κίνησε τη
περιέργεια το πράγμα αυτό, που σκέφτηκε να ακολουθήσει τα ίχνη
για να βρει το «θήραμα». Αψήφησε και το κρύο και τον κόπο και την
κούραση και ακολούθησε τα ίχνη. Για μια στιγμή είδε ότι τα ίχνη
οδηγούσαν σε κάποια σπηλιά, όχι φυσική, αλλά σχηματιζόμενη
γύρω-γύρω από θάμνους σαν μια μεγάλη φωλιά. Εκεί σταματούσαν
τα ίχνη. Άρχισε τότε ο Γκαβο-Θεόδωρος (έτσι ήταν το όνομά του
πριν γίνει μοναχός) να φωνάζει και να ψάχνει τη περιοχή για να βρει
τάχα τον ερημίτη. Όχι μόνο απάντηση δεν πήρε αλλά και παραδόξως
από ʼκει και πέρα χάνονταν τα ίχνη των γυμνών πατουσών. Έτσι
επέστρεψε στη Λαύρα απογοητευμένος αλλά «θαυμάζων το
γεγονός».
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 114-115
Έλαβε χώρα στην περιοχή Μονή Μεγίστης Λαύρας του νομού
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Ο ίδιος ο γέρων Γκαβο-Νικόλας όταν ήταν στη Λαύρα ακόμα, πήγε
για υπηρεσία προς τα μέρη του Άθωνα. Είχε χιονίσει, καθότι
χειμώνας και είχαν ασπρίσει τα πάντα. Σε όλη τη διαδρομή από
Μεγίστη Λαύρα μέχρι «Κρύα Νερά» και «Κερασιά» τα πάντα ήταν
κάτασπρα και χιονισμένα. Ούτε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας ή ζώου
μέσα στο χιονισμένο μονοπάτι. Κάπου στη διαδρομή και μετά τα
«Κρύα Νερά» προς τον Άθωνα συνάντησε ίχνη γυμνών ποδιών στα
χιόνια, πράγμα που του έκανε εντύπωση και τον έβαλε σε υποψίες ότι
κάποιος γυμνός ερημίτης κρύβεται σε αυτά τα μέρη. Άλλη φορά πάλι,
όταν ο ίδιος είχε περάσει από την ίδια περιοχή, πάλι χειμώνας και
χιόνια, συνάντησε πιο πάνω προς τα μέρη του Άθωνα πάλι ίχνη
γυμνών ποδιών στα χιόνια. Αυτή τη φορά τόσο του κίνησε τη
περιέργεια το πράγμα αυτό, που σκέφτηκε να ακολουθήσει τα ίχνη
για να βρει το «θήραμα». Αψήφησε και το κρύο και τον κόπο και την
κούραση και ακολούθησε τα ίχνη. Για μια στιγμή είδε ότι τα ίχνη
οδηγούσαν σε κάποια σπηλιά, όχι φυσική, αλλά σχηματιζόμενη
γύρω-γύρω από θάμνους σαν μια μεγάλη φωλιά. Εκεί σταματούσαν
τα ίχνη. Άρχισε τότε ο Γκαβο-Θεόδωρος (έτσι ήταν το όνομά του
πριν γίνει μοναχός) να φωνάζει και να ψάχνει τη περιοχή για να βρει
τάχα τον ερημίτη. Όχι μόνο απάντηση δεν πήρε αλλά και παραδόξως
από ʼκει και πέρα χάνονταν τα ίχνη των γυμνών πατουσών. Έτσι
επέστρεψε στη Λαύρα απογοητευμένος αλλά «θαυμάζων το
γεγονός».
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 114-115
διορατικό χάρισμα
9ιορατικό χάρισμα
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις 24/11/2006.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Θα κλείσω λέγοντας πώς αντέδρασε ο Γέροντας του Γέροντος Πορφυρίου, όταν ο νέος τότε,
δεκαεπτάχρονος Πορφύριος (μοναδική περίπτωση στην Αγία Ιστορία της Εκκλησίας μας) του ανεκοίνωσε ότι έλαβε το διορατικό χάρισμα. Το χάρισμα αυτό το είχε λάβει ο Γέρων Πορφύριος μια Κυριακή σε μια Θεία Λειτουργία. Το βράδυ, ανέβαιναν φορτωμένοι οι Γέροντές του στο
Καλύβι από τη θάλασσα από την πίσω μεριά του βουνού που δεν φαινόταν από το Καλύβι.
ΟΠορφύριος του "είδε" τότε με το διορατικό χάρισμα που είχε λάβει και έτρεξε να τους βοηθήσει.
"Πώς μας είδες και ήρθες;" του είπε ξαφνιασμένος και κάπως αυστηρά ο "μεγάλος" Γέροντας; "Ε,να σας είδα", είπε ο νεαρός Πορφύριος. Καθώς ανέβαιναν, είπε στον "μεγάλο" Γέροντα όταν ήτανκάπως παράμερα και δεν τους άκουγε ο νεώτερος "Γέροντα, δεν ξέρω πώς σας είδα, αλλά όπωςκοίταξα προς το βουνό είδα από πίσω του σαν σε γυαλί και σας είδα που ανεβαίνατε, δεν ξέρωπώς έγινε αυτό". Τον κοίταξε τότε ο Γέροντας και το λέει "Καλά, μην ασχολείσαι καθόλου με
αυτό γιατί ο διάβολος καραδοκεί". Και, όντως, ούτε που ξαναασχολήθηκε ο μακαριστός
Πορφύριος! Αλλά είχε τέτοιο χάρισμα, όπως μαρτυρούν όλοι όσοι τον γνώρισαν, όσο ελάχιστοιΆγιοι στην ιστορία της Εκκλησίας. Ο Γέρων Παΐσιος μάλιστα έλεγε: "Εγώ είμαι ασπρόμαυρη
τηλεόραση, ο Πορφύριος είναι έγχρωμη και δορυφορική!
Πηγή:
http://agora.antibaro.gr/index.php?act=ST&f=8&t=217&s=70cb37c9b4921964dfb95c203357cd56
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις 24/11/2006.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Θα κλείσω λέγοντας πώς αντέδρασε ο Γέροντας του Γέροντος Πορφυρίου, όταν ο νέος τότε,
δεκαεπτάχρονος Πορφύριος (μοναδική περίπτωση στην Αγία Ιστορία της Εκκλησίας μας) του ανεκοίνωσε ότι έλαβε το διορατικό χάρισμα. Το χάρισμα αυτό το είχε λάβει ο Γέρων Πορφύριος μια Κυριακή σε μια Θεία Λειτουργία. Το βράδυ, ανέβαιναν φορτωμένοι οι Γέροντές του στο
Καλύβι από τη θάλασσα από την πίσω μεριά του βουνού που δεν φαινόταν από το Καλύβι.
ΟΠορφύριος του "είδε" τότε με το διορατικό χάρισμα που είχε λάβει και έτρεξε να τους βοηθήσει.
"Πώς μας είδες και ήρθες;" του είπε ξαφνιασμένος και κάπως αυστηρά ο "μεγάλος" Γέροντας; "Ε,να σας είδα", είπε ο νεαρός Πορφύριος. Καθώς ανέβαιναν, είπε στον "μεγάλο" Γέροντα όταν ήτανκάπως παράμερα και δεν τους άκουγε ο νεώτερος "Γέροντα, δεν ξέρω πώς σας είδα, αλλά όπωςκοίταξα προς το βουνό είδα από πίσω του σαν σε γυαλί και σας είδα που ανεβαίνατε, δεν ξέρωπώς έγινε αυτό". Τον κοίταξε τότε ο Γέροντας και το λέει "Καλά, μην ασχολείσαι καθόλου με
αυτό γιατί ο διάβολος καραδοκεί". Και, όντως, ούτε που ξαναασχολήθηκε ο μακαριστός
Πορφύριος! Αλλά είχε τέτοιο χάρισμα, όπως μαρτυρούν όλοι όσοι τον γνώρισαν, όσο ελάχιστοιΆγιοι στην ιστορία της Εκκλησίας. Ο Γέρων Παΐσιος μάλιστα έλεγε: "Εγώ είμαι ασπρόμαυρη
τηλεόραση, ο Πορφύριος είναι έγχρωμη και δορυφορική!
Πηγή:
http://agora.antibaro.gr/index.php?act=ST&f=8&t=217&s=70cb37c9b4921964dfb95c203357cd56
Ανακάλυψη σπηλιάς και οστών ανωνύμου
αγίου Ασκητού
A/A: 99
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
17/01/2007.
Έλαβε χώρα στην περιοχή Σκήτη Αγίας Άννης του νομού ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2358
Στο κελί του «Τιμίου Προδρόμου» που βρίσκεται λίγο έξω των
Καρυών ησυχάζει ένας απλός γέροντας 93 ετών, ονόματι
+αμασκηνός. Λένε ότι είναι ο μόνος αγιορείτης γέροντας που έχει τα
πιο πολλά χρόνια στο Άγιο Όρος. Έχει 84 χρόνια. Ήρθε οκτώ χρονών
στο Όρος και έμεινε κοντά στο γέροντα του κελιού αυτού που ήταν
συγγενικό του πρόσωπο, νομίζω θείος του. Καταγόταν από την
Ιερισσό Χαλκιδικής. Ο γέροντας, λοιπόν, του +αμασκηνού είχε
συνεργασία και φιλία με τον γέροντα του κελιού «Εισόδια της
Θεοτόκου» στη Κερασιά, τον πνευματικό παπά Ιερόθεο. Πολλές
αγίου Ασκητού
A/A: 99
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
17/01/2007.
Έλαβε χώρα στην περιοχή Σκήτη Αγίας Άννης του νομού ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2358
Στο κελί του «Τιμίου Προδρόμου» που βρίσκεται λίγο έξω των
Καρυών ησυχάζει ένας απλός γέροντας 93 ετών, ονόματι
+αμασκηνός. Λένε ότι είναι ο μόνος αγιορείτης γέροντας που έχει τα
πιο πολλά χρόνια στο Άγιο Όρος. Έχει 84 χρόνια. Ήρθε οκτώ χρονών
στο Όρος και έμεινε κοντά στο γέροντα του κελιού αυτού που ήταν
συγγενικό του πρόσωπο, νομίζω θείος του. Καταγόταν από την
Ιερισσό Χαλκιδικής. Ο γέροντας, λοιπόν, του +αμασκηνού είχε
συνεργασία και φιλία με τον γέροντα του κελιού «Εισόδια της
Θεοτόκου» στη Κερασιά, τον πνευματικό παπά Ιερόθεο. Πολλές
Διηγήσεις κάποιου Ιερομόναχου
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2357
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2357
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
9ιηγήσεις κάποιου Ιερομόναχου
A/A: 98
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
17/01/2007.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2357
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
A/A: 98
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
17/01/2007.
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κωδικός αναφοράς: 2357
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Κάποιος ιερομόναχος, ησυχαστής στα όρια της μονής Φιλοθέου μου
είπε ότι του διηγήθηκε ένας γέροντας (δεν ήθελε να αποκαλύψει το
όνομά του) που έχει καλύβη στην έρημο του Αγίου Όρους, ότι πήγε
μακριά και λίγο ψηλότερα από τη καλύβη του για να κόψη ξύλα. Εκεί
συνάντησε έναν κατά πολύ αδύνατο μοναχό γύρω στα τριάντα, τον
οποίο ρώτησε αν πεινά, αν θέλει τίποτα να του φέρει. Ο άγνωστος
μοναχός του είπε ότι πεινούσε, αλλά να μην του φέρει τίποτα άλλο
εκτός από ψωμί ή παξιμάδι και νερό. Ο γέροντας αυτός κατέβηκε στα
γρήγορα πήρε ψωμί και νερό από τη Καλύβη του και ανέβηκε πολύ
βιαστικός προς το βουνό, στο τόπο που συνάντησε τον άγνωστο
μοναχό. Όταν πήγε εκεί που τον συνάντησε δεν υπήρχε κανείς. Όσο
και αν φώναξε, όσο και αν ερεύνησε τη περιοχή εκείνη δεν μπόρεσε
να τον συναντήσει. Από τότε ούτε τον ξαναείδε.
Πηγή: Οι αόρατοι ερημίτες του Άθωνα, Βλασίου μοναχού
Αγιορείτου, εκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, σελ 140
Που πήγε ο τάφος;
Η παρακάτω αναφορά γράφτηκε από τον χρήστη Aragorn στις
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Στο Κάτω Χαίρη στο σημείο που λέγεται «Σταυρός της ευωδίας»,
κάποτε ένας τραγοβοσκός ανακάλυψε λείψανο άγνωστου ασκητού.
Πήγε κατόπιν και το φανέρωσε στη Μεγίστη Λαύρα και ήρθαν στο
μέρος αυτό συνοδεία Λαυριωτών Πατέρων με εξαπτέρυγα καιθυμιατά για να το μετακομίσουν στη Λαύρα. Τίποτα όμως δεν
βρήκαν όσο και αν ερεύνησαν στο μέρος που τους υπέδειξε ο
βοσκός. Ο τάφος φαίνεται έγινε αόρατος.
Πηγή: Γεροντικό του Αγίου Όρους
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Στο Κάτω Χαίρη στο σημείο που λέγεται «Σταυρός της ευωδίας»,
κάποτε ένας τραγοβοσκός ανακάλυψε λείψανο άγνωστου ασκητού.
Πήγε κατόπιν και το φανέρωσε στη Μεγίστη Λαύρα και ήρθαν στο
μέρος αυτό συνοδεία Λαυριωτών Πατέρων με εξαπτέρυγα καιθυμιατά για να το μετακομίσουν στη Λαύρα. Τίποτα όμως δεν
βρήκαν όσο και αν ερεύνησαν στο μέρος που τους υπέδειξε ο
βοσκός. Ο τάφος φαίνεται έγινε αόρατος.
Πηγή: Γεροντικό του Αγίου Όρους
Η σπηλιά των τριών σκηνωμάτων
Έλαβε χώρα στην περιοχή ΑΓΙΟΝ του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.
Στο κάτω Χαΐρι, πολύ πιο παλιά από το μοναχό Πανάρετο, ζούσε εκεί
ένας μοναχός μολδοβλαχικής καταγωγής ονόματι Γερμανός. Είχε και
υποτακτικό ονόματι Ιλαρίωνα. Οι ερημίτες αυτοί, όταν ήθελαν να
μεταλάβουν τα Άχραντα Μυστήρια, πήγαιναν ή στη σκήτη των
Καυσοκαλυβίων ή στη Ρουμάνικη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου στη
Βίγλα. Κάποτε όταν πήγαινε ο γέρων Γερμανός στα Καυσοκαλύβια
για να μεταλάβει τα Άχραντα Μυστήρια, σε τοποθεσία κοντά στον
«Άγιο Νείλο» του ήρθε ευωδία τερπνότατη η οποία έβγαινε από
κάποιες πέτρες. Έβαλε στο λογισμό του όταν θα γυρνάει από τα
Καυσοκαλύβια, να ψάξει περισσότερο για να μην καθυστερήσει στη
Θεία Λειτουργία. Γυρνώντας από τα Καυσοκαλύβια, λοξοδρόμησε
από το κεντρικό μονοπάτι και πήγε εκεί που ωσφράνθη
προηγουμένως την ευωδία που υπήρχαν κάποιες χτιστές πέτρες.
Αφού χάλασε τις πέτρες, είδε μέσα ότι ήταν σπηλιά και παρατήρησε
και είδε τρία λείψανα αγνώστων μοναχών. Χωρίς να πειράξει τίποτα
έκτισε προσωρινά τις πέτρες και αναχώρησε για το καλύβι του στο
Χαΐρι. Μετά όμως το αποκάλυψε σε μερικούς μοναχούς ότι βρήκε
τρία σκηνώματα και πως του ερχόταν στην όσφρηση μια λεπτή
ευωδία από το σπήλαιο. Το βράδυ βλέπει στον ύπνο του (Άλλοι πάλι
Στο κάτω Χαΐρι, πολύ πιο παλιά από το μοναχό Πανάρετο, ζούσε εκεί
ένας μοναχός μολδοβλαχικής καταγωγής ονόματι Γερμανός. Είχε και
υποτακτικό ονόματι Ιλαρίωνα. Οι ερημίτες αυτοί, όταν ήθελαν να
μεταλάβουν τα Άχραντα Μυστήρια, πήγαιναν ή στη σκήτη των
Καυσοκαλυβίων ή στη Ρουμάνικη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου στη
Βίγλα. Κάποτε όταν πήγαινε ο γέρων Γερμανός στα Καυσοκαλύβια
για να μεταλάβει τα Άχραντα Μυστήρια, σε τοποθεσία κοντά στον
«Άγιο Νείλο» του ήρθε ευωδία τερπνότατη η οποία έβγαινε από
κάποιες πέτρες. Έβαλε στο λογισμό του όταν θα γυρνάει από τα
Καυσοκαλύβια, να ψάξει περισσότερο για να μην καθυστερήσει στη
Θεία Λειτουργία. Γυρνώντας από τα Καυσοκαλύβια, λοξοδρόμησε
από το κεντρικό μονοπάτι και πήγε εκεί που ωσφράνθη
προηγουμένως την ευωδία που υπήρχαν κάποιες χτιστές πέτρες.
Αφού χάλασε τις πέτρες, είδε μέσα ότι ήταν σπηλιά και παρατήρησε
και είδε τρία λείψανα αγνώστων μοναχών. Χωρίς να πειράξει τίποτα
έκτισε προσωρινά τις πέτρες και αναχώρησε για το καλύβι του στο
Χαΐρι. Μετά όμως το αποκάλυψε σε μερικούς μοναχούς ότι βρήκε
τρία σκηνώματα και πως του ερχόταν στην όσφρηση μια λεπτή
ευωδία από το σπήλαιο. Το βράδυ βλέπει στον ύπνο του (Άλλοι πάλι
Θαύμα με κατάσβεση φωτιάς
Έλαβε χώρα στην περιοχή Μονή βήρων του νομού ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. Κωδικός αναφοράς: 936
Το 1945, ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά στα δάση της Ιεράς Μονής των
Ιβήρων. Ο άνεμος έπνεε δυνατός και η φωτιά μέσα σε λίγες ώρες
έφθασε στην κορυφογραμμή που συνορεύουν τα μοναστήρια Ιβήρων,
Φιλοθέου και Ξηροποτάμου με το δικό μας δάσος. Όλοι πιστεύανε
ότι τα δάση θα καταστραφούν. Οι αδελφοί του μοναστηριού μας
ειδοποιήθηκαν έγκαιρα και τρέξανε στον τόπο της πυρκαγιάς. Τότε οι
αδελφοί ιερομόναχοι Νεόφυτος και Παντελεήμων, κινούμενοι από τη
μεγάλη ευλάβεια που είχαν στο λείψανο της Αγίας Μαρίας, το
πήρανε μαζί τους. Κανένας δεν μπορούσε να πλησιάσει στην
πυρκαγιά, γιατί ήταν φόβος να περικυκλωθεί από τη μανιασμένη
φωτιά. Παρ’ όλα αυτά, ω των θαυμάτων Σου Χριστέ Βασιλεύ! Μόλις
πλησιάσανε οι αδελφοί με τα άγια λείψανα μπροστά από τη φωτιά,
αμέσως η φωτιά έκοψε το δρόμο και μέχρις ότου οι ιερείς τελειώσουν
τον Αγιασμό και τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας Μαρίας της
Μαγδαληνής, η πυρκαγιά είχε τελείως σβήσει, σε μεγάλη έκπληξη
των πατέρων που είχαν συγκεντρωθή εκεί. Πηγή: Χαρ.
Βασιλόπουλου, Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓ+ΑΛΗΝΗ, έκδοσις
«Ορθόδοξος Τύπος», Αθήνα 1999, σσ. 42-45.
Πηγή: http://www.greekforum.de/forum/archive/index.php/t-
38438.html (Χρήστης Γάτος)
Το 1945, ξέσπασε μεγάλη πυρκαγιά στα δάση της Ιεράς Μονής των
Ιβήρων. Ο άνεμος έπνεε δυνατός και η φωτιά μέσα σε λίγες ώρες
έφθασε στην κορυφογραμμή που συνορεύουν τα μοναστήρια Ιβήρων,
Φιλοθέου και Ξηροποτάμου με το δικό μας δάσος. Όλοι πιστεύανε
ότι τα δάση θα καταστραφούν. Οι αδελφοί του μοναστηριού μας
ειδοποιήθηκαν έγκαιρα και τρέξανε στον τόπο της πυρκαγιάς. Τότε οι
αδελφοί ιερομόναχοι Νεόφυτος και Παντελεήμων, κινούμενοι από τη
μεγάλη ευλάβεια που είχαν στο λείψανο της Αγίας Μαρίας, το
πήρανε μαζί τους. Κανένας δεν μπορούσε να πλησιάσει στην
πυρκαγιά, γιατί ήταν φόβος να περικυκλωθεί από τη μανιασμένη
φωτιά. Παρ’ όλα αυτά, ω των θαυμάτων Σου Χριστέ Βασιλεύ! Μόλις
πλησιάσανε οι αδελφοί με τα άγια λείψανα μπροστά από τη φωτιά,
αμέσως η φωτιά έκοψε το δρόμο και μέχρις ότου οι ιερείς τελειώσουν
τον Αγιασμό και τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας Μαρίας της
Μαγδαληνής, η πυρκαγιά είχε τελείως σβήσει, σε μεγάλη έκπληξη
των πατέρων που είχαν συγκεντρωθή εκεί. Πηγή: Χαρ.
Βασιλόπουλου, Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓ+ΑΛΗΝΗ, έκδοσις
«Ορθόδοξος Τύπος», Αθήνα 1999, σσ. 42-45.
Πηγή: http://www.greekforum.de/forum/archive/index.php/t-
38438.html (Χρήστης Γάτος)
Η ΚΑΜΠΑΝΑ
Η Καμπάνα
Έλαβε χώρα στην περιοχή Μονή Σίμωνος Πέτρας του νομού ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ.
Μια καμπάνα που αιωρείται πάνω από τη θάλασσα στη Σιμωνόπετρα
Πηγή: Περιοδικό Strange, No 57, σελίδα 33. Άρθρο του Αλβέρτου
+ημητρίου-Λένας Αδαμοπούλου με τίτλο Στοιχειωμένη Ελλάδα
Έλαβε χώρα στην περιοχή Μονή Σίμωνος Πέτρας του νομού ΑΓΙΟΝ
ΟΡΟΣ.
Μια καμπάνα που αιωρείται πάνω από τη θάλασσα στη Σιμωνόπετρα
Πηγή: Περιοδικό Strange, No 57, σελίδα 33. Άρθρο του Αλβέρτου
+ημητρίου-Λένας Αδαμοπούλου με τίτλο Στοιχειωμένη Ελλάδα
Subscribe to:
Posts (Atom)