Εξορκισμός φοιτητή από τον Παϊσιο

Θυμάστε κι εκείνον τον φοιτητή που είχε έρθει εδώ παλιά; «Έχω μέσα μου
δαιμόνιο, μου έλεγε, και με τυραννάει πολύ. Περνάω μαρτύριο από τον
δαίμονα, γιατί με αναγκάζει να λέω και αισχρά. Έχω φθάσει σε απελπισία.
Αισθάνομαι να με πιέζει μέσα μου, να με σφίγγει πότε εδώ και πότε εκεί»,
και ο καημένος έδειχνε την κοιλιά του, το στήθος, τα πλευρά, τα χέρια.
Επειδή ήταν πολύ ευαίσθητος, για να μην τον πληγώσω και για να τον
παρηγορήσω, του είπα: «Κοίταξε, δεν έχεις μέσα σου δαιμόνιο μια εξωτερική
δαιμονική επίδραση είναι επάνω σου». Όταν πήγαμε στην εκκλησία, είπα
στις αδερφές που ήταν εκεί να κάνουν ευχή για το δυστυχισμένο πλάσμα του
Θεού, κι εγώ πήρα από το Ιερό ένα τεμάχιο αγίου Λειψάνου του Αγίου
Αρσενίου, τον πλησίασα και τον ξαναρώτησα: «Σε ποιο σημείο σε πιέζει και
σε βασανίζει ο δαίμονας; Που νομίζεις ότι βρίσκεται;». μου έδειξε τότε τα
πλευρά του. «Που, εδώ;», τον ρώτησα και ακούμπησα επάνω την χούφτα μου
με το άγιο Λείψανο. Βγάζει αμέσως ένα ουρλιαχτό! «Μʼ έκαψες, μʼ
έκαψες! +εν φεύγω…ω…ω! +εν φεύγω!». Φώναζε, έβριζε, έλεγε αισχρά.
Τότε άρχισα μέσα μου να λέω: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Κύριε Ιησού Χριστέ,
διώξε το ακάθαρτο πνεύμα από το πλάσμα Σου», και να τον σταυρώνω με το
ιερό Λείψανο. Αυτό γινόταν επί είκοσι λεπτά. Ύστερα ο δαίμονας τον
σπάραξε, τον έριξε κάτω. Έκανε τούμπες. Το κουστούμι του έγινε μεσʼ στις
σκόνες. Τον σηκώσαμε όρθιο. Έτρεμε ολόκληρος και έκανε έντονες
σπασμωδικές κινήσεις. Πιάστηκε από το τέμπλο, για να στηριχθεί. Από τα
χέρια του έτρεχε κρύος ιδρώτας, όπως είναι η δροσιά στα χορτάρια. Σε λίγο
έφυγε ο δαίμονας και ηρέμησε. Έγινε καλά και τώρα είναι μια χαρά.

Πηγή:

http://www.oodegr.com/oode/asynithista/apokryfismos/mavres_dynameis.htm